Gdy umysł przesiądzie się na nową maszynę i spojrzy z czułością w oczodoły własnej śmierci...

czy będzie wtedy nadal człowiekiem?

*

„Pewne rzeczy skazane są na zagładę i zapomnienie ze względu na samą swą wyjątkowość; niepowtarzalność należy do definicji cudu. Natomiast to, co pospolite, trwa wiecznie.”

Jacek Dukaj – Inne Pieśni

*

"To be, or not to be..." szekspirowski dylemat mimo upływu niemal 420 lat nadal pozostaje aktualny. Często tłumaczony w sferze ekonomiczno-konsumpcyjnej na „być, czy mieć” obecnie nabiera innych konotacji. Oto stoimy na progu gruntownych zmian cywilizacyjnych wywołanych na wielu płaszczyznach przez jeden porażający czynnik: wzrost.

To on spowodował konieczność postępu technologicznego sprzężonego ze wzrostem populacji, który z kolei popchnął gospodarki do przeciążenia możliwości autoregulacyjnych ekosystemu planety. To z kolei nieodwołalnie skutkuje zmianami klimatycznymi i w świetle ostatnich wiadomości zmianami biologicznymi w otaczającym nas środowisku a co za tym idzie – w nas samych.

Już od kilkudziesięciu lat suplementujemy swój sposób żywienia (świadomie, lub nie) a otaczające nas technologie niemalże wdzierają nam się żywcem pod skórę. Smartfony stają się protezą dla naszych mózgów (pamięć, orientacja w terenie, zdolność uczenia się i rozwiązywania problemów – wszystko w elektronicznej ściądze obsługiwanej kciukiem), internet i media społecznościowe stają się protezą naturalnych relacji międzyludzkich, i w końcu medyczne i farmakologiczne protezy, które utrzymują nas przy życiu dłużej, niż pozwoliłaby na to natura. Do stołu dosiada się również genetyka, która może dołożyć kilka asów do talii kart w rozdaniu na XXI wiek.

Tak jak obecni nastolatkowie nie potrafią wyobrazić sobie świata bez sieci, tak być może za kolejne kilkadziesiąt lat nie będzie można sobie wyobrazić życia bez modyfikacji w obrębie naszych organizmów. Obecnie bycie on-line i up-date to dla wielu warunek przetrwania w otaczającym nas Świecie. Wkrótce może się okazać, że równie istotny będzie up-grade naszych ciał. Nie tylko dla „społecznej zabawy”, ale z czysto egzystencjalnych uwarunkowań środowiskowych.

*

Jak daleko posuniemy się w zmianach nas samych jako ludzi?

Jak daleko będziemy zmuszeni się zmienić, by przetrwać w coraz trudniejszych warunkach?

Gdy chwycimy auto-ewolucję we własne ręce – co i gdzie nas powstrzyma?

W ilu procentach musimy się zmienić, by stać się nowym gatunkiem?

Czy będziemy wtedy „nadal człowiekiem”?

*

„A przede wszystkim niech uwierzą w siebie.

I staną się bezradni jak dzieci, ponieważ słabość jest wielka, a siła jest niczym.

W chwili narodzin człowiek jest słaby i wiotki, w chwili śmierci – twardy i sztywny.

Gdy drzewo rośnie, jest delikatne i łamliwe, kiedy usycha i marnieje, umiera.

Twardość i siła to towarzysze śmierci. Giętkość i słabość są przejawami życia.

To, co zatwardziałe, nigdy nie wygra....”

Andriej Tarkowski – Stalker

*

Dostosuj się lub giń.

Exist or get Extinct.

*

*

Robotyczny naszyjnik "Exist or get Extinct" został stworzony na 29 Międzynarodowy Konkurs Sztuki Złotniczej "Wciąż człowiek?", gdzie został zakwalifikowany przez jury do głównej wystawy konkursowej. W tym roku na konkurs nadesłano 357 prac, z czego do wystawy głównej zakwalifikowano 44. Tu znajdziesz katalog wystawy.